ไปดีเด้อสาวคนฮักของอ้าย
จากใจผู้ชาย คนหนึ่ง
ยังคงห่วงหาคิดถึงอยู่เสมอ
ตั้งแต่วันที่เจ้าจากไป
บ่มีไผเข้ามาแทนเธอ ยังฮักเสมอ
บ่เคยลบเลือน น้องออกจากใจ
เป็นนำวาสนา ของอ้ายบ่สม
คู่ควรกับนาง
บุญบ่ผลาจับมือเจ้าย่าง
เข้าเฮือนหอ
อาจสิเป็นนำบุญกรรมเก่า
ให้สองเฮาได้มาพบพ้อ
ส่ำนี้ละน้อ บ่เป็นหยัง
วาสนาบ่นำ บุญกรรมบ่ให้
สองใจเฮาเคียงคู่กัน ปานถึกกฎสวรรค์
เพิ่นเขียนเอาไว้ สั่งให้ฮักเฮาสอง
ให้อ้ายกับน้องต้องห่างกันไกล
ชาตินี้อ้ายพอเข้าใจ ชาติหน้าขอให้น้องกับอ้าย
ได้ครองฮักกันฮอดมื้อตาย เด้อหล่า
สิ่งสุดท้ายที่อ้ายอยากขอ
ให้น้องฮู้ไว้แน่เด้อนาง
ถึงสิบ่ได้เป็นคนฮ่วมเอาพาขวัญ
แต่สิขอฮักเจ้าตลอดไป
จนว่าฟ้าสลายชั่วนิจนิรันดร์
สิให้น้องคงอยู่ในฝัน ของอ้าย
วาสนาบ่นำ บุญกรรมบ่ให้
สองใจเฮาเคียงคู่กัน ปานถึกกฎสวรรค์
เพิ่นเขียนเอาไว้ สั่งให้ฮักเฮาสอง
ให้อ้ายกับน้องต้องห่างกันไกล
ชาตินี้อ้ายพอเข้าใจ ชาติหน้าขอให้น้องกับอ้าย
ได้ครองฮักกันฮอดมื้อตาย เด้อหล่า
ชาตินี้อ้ายพอเข้าใจ ชาติหน้าขอให้น้องกับอ้าย
ได้ครองฮักกันฮอดมื้อตาย เด้อหล่า